reizen
“It’s more important for a photographer to have very good shoes, than to have a very good camera.” — Sebastiao Salgado
JAPAN 2024
Nieuw-Zeeland 2022 NOORDEREILAND
Nieuw-Zeeland 2022 zuidEREILAND
verzameld
Zwart-wit
verzameld
nederland
slovenië, Kroatië & Bosnië 2021
Dolomieten, Italië 2020
Cuba 2019
Picardië, Frankrijk 2019
West-usa 2018
Portugal 2017
IJsland 2016
Spanje 2015
Luik, belgië 2012
Washington, new-York & Boston 2011
THAILAND, Vietnam & CAMBOdja 2010
Andalusië, Spanje 2007
Berlijn 2005
“temps de poses”
Voor deze time-lapse ben ik 2 weekenden naar Parijs gereden op zoek naar geschikte scenes met het thema beweging. Het eerste weekend in september was een stuk aangenamer weer dan het vervolg in februari.
Een time-lapse is in mijn optiek wat anders dan een versnelde video. Het principe is simpel: elke seconde die je hier ziet zijn 24 foto’s, dus in totaal zijn ongeveer 8000 opnames gebruikt. Fotografie geeft extra creatieve mogelijkheden t.o.v. film door de keuze van de sluitertijd. Los van dit effect heb ik een paar keer die sluitertijd ook gevarieerd tijdens een scene waardoor een versnelling of vertraging ontstaat. Eindeloze mogelijkheden dus, maar wel bewerkelijk. Zeker de montage inclusief wat editing aan de muziek.
Vooral leuk om te maken was de scene van de boog rondom de piramide van Het Louvre. Mijn statief steeds een meter opschuiven was een idee dat ter plekke ontstond na de opnames met alle poserende toeristen. Ik had toen nog nog nooit van de term hyperlapse (time-lapse met verplaatsing van de camera) gehoord.
Verder is deze time-lapse (net) niet onmogelijk gemaakt door de bewaker van Gare du Nord, die ik lang genoeg aan de praat kon houden tot die laatste trein eindelijk arriveerde, zijn collega bij het metrostation met wat minder geduld, de onverwachte 18 graden vorst in het februari weekend dat ik koos om dit project af te maken, de zwervers in nachtelijk La Defence die wel erg geïnteresseerd waren, rennende kinderen op de trillende houten vlonders bovenop Tour Montparnasse en de hond die mijn statief omver wilde lopen halverwege de 3 uur durende opname van de openingsscène.
Het aardige van het samenstellen van een website is het terugvinden van dit soort oudere projectjes. Het levert nieuwe ideeën op. Ondanks het vele werk denk ik te kunnen zeggen: wordt vervolgd.
Uit de oude doos: Plaza Real, Barcelona
“Omdat je niet de momenten zal onthouden dat je achter je bureau zit of het gras aan het maaien bent: Beklim die verrekte berg!”
(Vrij vertaalde quote van schrijver Jack Kerouac)
Het schijnt dat niet lang nadat ik begon met lopen bewoners van de andere kant van het pleintje mij geregeld thuis afleverden. Op de lagere school maakten mijn vriendjes en ik er een sport van om binnen de pauze de rand van het dorp te halen en als het even kon op tijd terug te zijn. De atlas en de 24-delige encyclopedie thuis verslond ik op zoek naar beelden van exotische bestemmingen. Op vakanties wilde ik altijd de andere kant van de berg zien. En als één van de laatste dienstplichtigen, stelde ik alles in het werk om deze op Curaçao te kunnen vervullen om daar mijn vrije dagen op te sparen voor uitstapjes naar Zuid-Amerika. Verder en verder.. Kortom, de reis-en ontdekkingslust heeft er altijd ingezeten.
Mijn liefde voor fotografie begon met de liefde voor reizen, en reizen zorgt altijd weer voor een verse geïnspireerde blik na een tijd van werken.
De foto hierbij geplaatst is de oudste foto op deze site. Een scan uit het analoge tijdperk. Één van de eerste foto's waar ik tevreden mee was en waardoor het idee groeide naar de Fotovakschool te gaan om minder afhankelijk te worden van mooi toeval. Vandaar de ereplek op mijn site voor dit oudje, waar ik de overige reizen op film maar laat voor wat ze zijn.
Reizen om te fotograferen (naast alle mooie ongeplande avonturen) is in veel ogen wat extreem. Maar de inspanningen en gekke tijdstippen, het soms wachten op, of zelfs terugkomen voor dat mooie licht, het echt in je opnemen van een plek en alle elementen, levert zo’n intense beleving op dat ik wil beweren dat het het tegenovergestelde is van de veelgehoorde opmerking “je vakantie alleen maar zien door een camera”.